Yoyo

İlk olarak tek düğümlüler 

çözülsün

Maki yokuşta fasıl çeyiz

Bu gece yazdıklarımı oku

Ah yine her şeyi biliyorum

Prematüre kurgunun misinasında

Suya salınan kancalar

İlk olarak tek düğümleri çözüyorum

bu benim zihnimin eylemi

Daha sonra makara kendiliğinden sarıyor 

Alberto düğümlüler kendiliğinden kopuyor

Aslında bu zihnimin yarı saydam onayında gelişiyor 

tek düğümlülerden sonra haklı pazar

rigova düğümler de çarkın keskin yüzünde kopuyor

olup biteni gördükçe

yukarılara bakıp ay'ı çatına gömüyorum 

evinde çıplak ruhun yuvarlak parlaklığında seni arzuluyorum 

orvis bağıma geliyor sıra

misinada son kalanlar

yumruk kabuğumda kopmaz diyorım

ama kopuyor

planım çürürken 

hareketsiz gölü dinliyorum 

bana kalırsa sana çok benziyor 

senin yüzünde yabancı aylak bir mimik

yine bir kurgum patlıyor

tek düğümlülerden sonra hepsi sırayla yok oluyor 

savunuyorum ve onaylıyorum

bir balık 

kancasız bir misinaya takılır mı 

artık hiç bilmiyorum

artık hiçi biliyorum 

çatına ağ seriyor 

bu sonuç

ve tekrarlıyor

zaten aşina yarışımın 

bitişinde 

çatılarına uçurtma uçururum 

yap bir delilik 

sandala atla 

yoksa devrileceğim

bileklerimde san diego jam bağı

lirikal kalbin seremoni düzenliyor 

fakat hemingway in masasında 

neptün çeviriyorum aynalarına

rağmenlere kahven kapalı bolero

açıl karşımda

elimde yoyo

vagonlar benim

sen güzelsin 

ben üveyim

metraj sen kutunda

seni tamamlayan

her şey diyorum uğraşıma