23

arşiv katlarımda

sayısal ayracımla birlikte

yaz bakısında hesapladığım poyrazları anımsıyorum da

soygazlarla panjurlar yaptığım

ahşap pedalleri dirseklere takmayı unutmuşum ..

aslına bakarsan küçük bir ayrıntı 

fakat bu ayrıntı tüm hareketlerin kontrolünü sağlıyor

yavaş , hızlı ve tempolu

birçok kahverengi seyirde

misyon olarak gerçeküstücülüğün 

roketlerini ateşlediğimde

giz , bu yüze vuralan en sığ tabirdi

bahsettiğim düğümler , gerçekten de düğümdü

dolaşılıklığı fazla abarttığımda

aldığım haz gurablista'nın zihnimdeki saygınlığını

paçavra edebilir diye düşündüm

kaygı değil , siktiriboktan bir beyin göçü

sanırım 

biz 

 birbirimize dokunan ipliklerimizde 

sadece 

 kendimizi empoze ediyoruz

zigon masada bir boş bardakla

geçen birkaç saat boyunca 

yazmaya ara verip vermediğimi düşündüm

beni bu düşünceye iten

birkaç yüzyıldır yazdığım hiçbir şeyi hatırlamayışım

ve bunun üzerine bir eksilti hissetmemekti

benden diri daktiloyu görünce

edatlarımla epeyledim 

 kendime bahsettiğim aralığı düşündüm

gözlem için tarihe kuşelenmiş kıyafetlerimle adımladığımda

aklımdaki algoritma neyi kapsıyordu ?

galileo'ya jüpiter ile ilgili bulduğum bir uydudan bahsedecektim

seraphime'e poz kıvrılarının onu eriteceğinden

alaşa dönemin eski misafirine yükselişin çakılmaya işaret ettiğine

çocukluk gecemin sabah vaktinde sisinden

düğümleri bir kurgunun sonunda fırlatmayı hesaplıyordum

ama

her şey koşar adımlıydı

şimdi biraz daha durduğumu hissediyorum