Meriyogra

 

olmayan bir kelimeyi ağzından çıkararak senaryodan kopmuştu
mütevazi biletlilerinin alkışı kesilince
kurnazlıkla sahnenin tekrarı için bir mola istedi
ve basamaklardan inerek kulisin kapısını açtı
yanımda kıyafetini değiştirirken buhar gücüyle çalışan bir tren gibiydi
çıplaktı , mütevazi değildim ve biletim yoktu
kendi kendime bastonunda sigara söndüren bir ihtiyar gibi homurdandım
bir şey söylemesini beklediğim telaşlılığında
önce bir kol girdabıyda caddeyi
sonra beline vuran dalgalarla tekneyi itti
bir süre sonra yüzüme baktığında
bu deformelerde oluşan sorguyu erteleyip
dayanıklılık noktasında gezinmesini izledim
sonra tekrar sahneye çıktı
yılmayışını değil rezilliğini alkışlıyorlardı
perde bitimine kadar kuliste bekledim
oyun bitti , alkış kesildi
duyduğum gürültü kulağıma eğilerek başardığını söylüyordu
fakat onu kulise geri getiren rayları titremedi
sahnede vagonlarını taşıyorlardı
çıplaktı
bu defa ben mütevazi olmak zorundaydım
sigara paketimi yeni açmıştım
ve cebimde yeterince param vardı
ses kesildikten 3 sigara sonra sahneye çıktım
her rolü oynayabilirdim
çünkü sahnenin ışığını açık unutmuşlardı
ama sahnede aradığımı bulamadım
haz yoktu .. kimse yoktu
artık biletli biri gibi olmak
ve hiç yoktan bir vagon kazanmak istiyordum
mütevazi biletlileri gibi oturdum koltuğa
direkt sahneyi karşıdan görüyordum
kıçımın altındaki zengin bir biletti
 alkışlamaya başladım
bu bedenimin bilincime yaptığı düşük tempolu bir protesto alkışıydı . Sonra durdu .
 o korkunç kaosun arkasında kalan sessizliği dinlerken
apar topar içeri biri girdi
trenin herhangi bir vagonunun herhangi bir görevlisiydi
unuttuğu paltoyu alıp çıktı
dışarısı sıcaktı & tren buharlıydı

bütün makinistler bir treni hareket ettirebilirlerdi - dedim
ve tekrar kulise girdim . sabaha kadar orada bekledim

tekrar gelecekti , bundan emindi

 

//

 

her şeyi kaybetmişlik hissini parmak uçlarımda toplayıp

üşümeye başlamıştım 

 

bütün insanların nefesleriymiş sanırım burayı ısıtan 

 

sahneyi ve her şeyi terkedip istasyona doğru yürüdüm

 trene biletsiz bindim 

cam kenarı şansımı düşünürken karşıma ihtiyar bir adam oturdu

yüzündeki çizgilere rağmen huzurlu bakışları vardı 

ama poşeti kin kusuyordu

içinden birkaç şeyin yerini değiştirikten sonra ağzını bağlayıp yere koydu

poşet susmak bilmiyordu

son canını veriyordu belki de ama inanılmaz kaptırmıştım kendimi 

hızlıca kalkıp , indim ve yürümeye başladım 

 

camlardaki afişler tek bir sahneye koca bir tabelaydı 

mükemmel bir sahne buldum diye düşündüm

kuliste sahneyi programlamasam da 

biletli bir seyirci olmanın hazzını alabileceğimi umdum 

 

öyle de oldu

inanılmaz sıcaktı içerisi 

üzerimdeki paltoyu çıkartıp askılığa yürüdüm

sonra meriyogra çıktı sahneye 

ne olacağını iyi biliyordum 

sahneyi terkedecek ve onu takip edenlerle birlikte yürüyecekti

ben de fırladım peşlerinden 

 

meriyograyı takip ediyorduk 

birden o üşümeyi tekrar hissettim 

fakat bu defa her şeye sahiptim 

korkuyla karışık paltomu hatırladığımda hafif gülümseyerek ve koşarak geri döndüm

 

içeride en ön koltukta biri oturuyordu 

ne aptal bir adam ama dedim içimden 

dışarıda festival var ama o boş sahneyi izliyor 

 

böyle düşünmem için çok zaman geçmişti

o an bir basamak daha çıktığımı hissettim

önceyi umursamayıp vücut ısımı hatırlatan paltoma kavuştuktan sonra 

meriyograyı takip eden insanları yakaladım

 

asla çok uzaklaşmazlardı , bundan emindim

 

///

 

önümdeki insanlar kalabalıklaştıkça

meriyogranın dalga gücü en baştan sonra doğru eğimini arttırmış olmalı ki

önlerden birisi bağırmaya başladı

 

- meriyogra yok ! onu kaybettik , bizi atlattı . 

..kimse şaşırmamıştı 

 

geri dönenler ,

yan sokağa sapanlar ,

hâlâ umudu olup yoluna devam edenler ,

bir sonraki an için sabitlenenler ,

kimse .

aralarında dolanan kelimeler arasında

- yine -

krallığını kurup adını zehirliyordu

 

göz bebeğimi genişleten çivilerle

kuliste olacağını düşündüm meriyogranın

 

tren hazırdı 

hiç beklemedim 

biletimin ucunu hafif cebimden çıkartmış olarak bindim

 

 yaşlı adam oradaydı

 poşeti uyuyordu 

huzurluydu 

 

sıra ve süratle

aklımdaki sahnelerden objeler geçiyordu

oturduğum cam kenarından göründüğü gibi dışarısı 

 

aralarında zihnimin absürt objeleri de geçse senaryoyu tümleyip anlayabiliyordum

ve bir sonraki hareketimi tasarlayabiliyordum

 

 en son hezârfen ahmed çelebi alakasız bir şekilde 

beynimde bir bant aralığında görülünce

sinirli bir gülümsemeyle başımı salladım

görüntünün gitmesi için

 

ihtiyar aşırı rahatsız olmuştu bu yaptığımla

hemen poşetinin ağzını aştı 

ve içinden bir şeylerin yerini değiştirdi

 

sonrası aynı hikaye

poşet kin kusuyordu

 

ineceğim yere kadar bu ihtiyarın bütün her şeyi yönettiğini düşündüm

 ve ineceğim yere kadar hem bu düşünceye hem de çıkan sese direndim

 

ulaştığımda yerime

ilginç şekilde sanki sahnede biri oynuyor gibi bir ambiyans vardı 

 

kar zorla düşüyordu yere ve taşlara direnmiş yoldaşsız tek sokak lambası

bütün devrimini giriş kapısında yapıyordu

 

ilerledim ve kapıyı araladım

 alkış ve ayaklanan seyircilerin gürültüsüyle içeri girdim

 

tek umudum arkamda meriyogranın olmasıydı

bu yüzden birkaç defa arkama baktım

ama yoktu

 

içerisi inanılmaz sıcaktı

hemen paltomu aldılar

övgü sözleriyle

kadehimi elime sıkıştırmış şekilde ağır ağır ilerliyorduk

 

sahneye çıktım

aklım meriyogradaydı

sürekli alkışlanıyor ve kaygılanıyordum

 

ön koltukta ihtiyarı gördüm

tek yanaklı gülüşüyle poşeti havaya kaldırmış içinin boş olduğunu gösteriyordu 

biraz eğilerek şükranda bulundum

sonra orayı terk etti

o kadar kaos vardı ki içeride kapıdan çıkması 2-3 dakikasını aldı 

 

artık giçbir şey gelişmiyordu

sahne aynı sahnede kalakalmıştı

bu çıkmazın içinde ve aciliyetinde olup biteni düşündüm

 

ilk eylemim

olmayan bir kelimeyi düşünmek oldu

ve çok geçmeden buldum

ağzımdan çıkardım ve bütün mütevazi biletlilerimin üzerine dağıttım

 

sahnedeki düğüm açıldı

ve hızla kulise koştum

 

kuliste meriyogra

 meriyogranın yüzünde ihtiyar adamın huzuru

 ellerindeyse kinini kaybetmiş bir poşet

 

sarılmak için üzerine adımlarken

elini poşetin içindeki biir şeylerin yerini değiştirmek için kullandı

durmuyordum

 durmuyordu

 

bu bağın etrafında dönmeye başlamıştı sabırsız izleyicilerimizin sesleri  

sahneye bekleniyorduk

ihtimalimde meriyogra çıkacaktı sahneye

çünkü bir şeyler hep değişiyordu o poşetin içinde

o yüzden biraz daha sarılıyordum 

devinimini hissedip bağı çözdüm

-hızlı ol dediğini duyduğumda önce ihtimalimi siktirettim

sonra koşmaya başladık

ona asla yetişemiyordum

ama mesafeyi de stabil tutuyordum

ara ara arkaya dönüp hiç koşmuyormuş gibi

- uyuyacağız - çok yorulduk , uyuyacağız 

diye bağırıyordu

 

asla üşümeyecektik , bundan emindik