devasa bir yük treninden kopan
ağır aksak ufak bir ıslık
silüetli tünellerinin bozbulanık tanrılarından olunca taraf
istasyon kucakları
kır atların nallarında kalkar şaha
ibadet kın ,
mumlar söndürür
hemzemin dudaklarında
ve
rengini açar
sergisinde talan edilmiş konçertolar
muşamba aklında
gökle yeri ayıran
şu tabaka
olur
güne avdet dayatan perdelere korniş deray
uyur halklar
büyür rüyalar
rivayetler kararınca
ama
zihin , yalnız kalan yapışkan bir düşman
böylece her yansımayı karartır ve dozu öldürür
geç kaldığım bir yer için
olanlar olmuş gibi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder