Bir Adı Yok

koşuşturma arasında

birkaç kelimeye minnet ,

 

çağdaş olmayan ve bozulmaya yüz tutmuş dengeyi resmeder

ritüeli tamamlayıp , bekle ..

çünkü

devrilme başladığında

elin üstünde yüzen balığın kustuğu

  realist masa için

sürrealist bir kahvedir

 

hatırla

kum saatini çevirenlerin beklentisi

bir sonraki seferde kum saatini senin çevirmeni istemeleriydi

 

döngü bu enerjinin hizasında

 

taklalar inatlaştıkça

kum azalıyor 

  ve bir adı yok

 

 

 

 

Evlerin Şiiri

beyhude kararlılık
veyahut 

püriten sapmada dünyanın yatakları ..

suçum olan mumlarını yaksın
ve kırılsın sis görünce duvarlarını

gökyüzünden evleri telaffuz eder elbet biter yolum !
kafamı karıştırır haydutların ceplerinde atıştırmalık bir soru

ellerini tanırken masada bir kahve soğur
yabancılaşan yüzün durur 

ve beni çağırır yüzen kusur

.. terkederim evleri
kızgın devlerimin karmaşası arasında

verdiğim sözü yineler
uyuturum doymuş tekrarları 

duyduğum kadarıyla
bandı dolaşmış bir şarkıdır evlerin şiiri 

 bu kasedin hep ön yüzünde

herkes birgün yanılır teybimde
fakat kaset senin kalbin gibi 

j

bunlar anagram

 

 

Bir Kursak Meselesi

çıkarım kursağında bir büyük meseledir bu

boş bulundukça ve yutkundukça debelendiğimiz cinnetin eyvahını sarar ..

 

 vedaya da çatılır kaşları

dahi bilinmezliğin yatılı misafirleriyle yüz göz olduktan sonra

kısasa kısas ahbaplar için

bir zamanlar söylediğimi anımsatırım kendime

yaşlı ama diridir ..

 bildiğimi okuduğu gibi 

 

 kahrevengi esintilerin hoşnutluğundaki anları

elimin tersinde ötelerken hikayemde

tam olarak olgun bir rengin tonlarını bulandırıyorum zihnimde

 karıştırdığım renkler

duvarlardan

yarıda bırakılmış bardaklara

 

ve inan bu serginin sahibi yok

 

 

 

 

Öz (San Choov'a sevgilerle)

San Choov'un rüyası

dünyevi birçok yaşanmışlıktan daha kusursuz gelir bana ..

ama ne acıdır ki bu kıyaslama aynı zamanda onun rengidir de .

.

buğunun içinde

çoğunlukla aynı mekanda

birbirimizi tanır

ve kimsenin sınırı aşmaması için özen gösteririz

.

göğüs kafesimin solcu tutsaklığı

siyasetinden uzak tuttuğum yüzünün bir yanını rehin aldığında

bütün işler değişir

bu ruhunu dinlediğim en gözükapalı sarılıştır 

.

fakat kime inanacağım konusunda sınırlarım bellidir

.

söylenmiştir

 .

bir şarkı

bir kadın

 aklı almaz

..

Rapatya

salaş ivmende kravatlılar

kapında benimsenmiş bileklerin üzerinde sırıtmış boncuklar kafilesini karşılıyor

 .

revaçta büyütülen demeçler için

uyum sorunu yaşamayanlara sunulan bu siktiriboktan bir badana

  .

kusuru kenara bıraktığım

karambol ahengi

tenha kaygında yad edeli 

farkedenin dilsizliğini izlerim

.

 üzerinde birleştikleri nehir için

sesler debi-dir

.

bu yaşam olmayan ve ahşap kurutan suya

belki daha çok sandalla karşı çıkmalıydım

 .

ama delikler içinde bir saatin kadranı ilerliyor

farkedip gevezeliğimi dinleyin

 .

.